Przejdź do zawartości

Witalij Fiedorczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witalij Fiedorczuk
Виталий Васильевич Федорчук
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1918
Ohijówka, gubernia kijowska

Data i miejsce śmierci

29 lutego 2008
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1936–1992

Formacja

NKWD
KGB

Jednostki

Moskiewski Okręg Wojskowy
Grupa Wojsk Radzieckich w Niemczech

Stanowiska

minister spraw wewnętrznych ZSRR

Główne wojny i bitwy

bitwa nad Chałchin-Goł
II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Brązowy Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Brązowy Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Order 9 września 1944, I klasy (Bułgaria) Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Witalij Fiedorczuk (ros.) Виталий Васильевич Федорчук (ur. 27 grudnia 1918 w Ohijówce w guberni kijowskiej, zm. 29 lutego 2008 w Moskwie) – radziecki działacz państwowy, funkcjonariusz służb specjalnych, generał armii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1938 ukończył wojskową szkołę łączności. Od 1940 był członkiem WKP(b). Od 1939 pełnił służbę w radzieckim kontrwywiadzie wojskowym, pełnomocnik operacyjny Wydziału Specjalnego NKWD Uralskiego Okręgu Wojskowego, uczestnik bitwy nad Chałchin-Goł. Podczas wojny z Niemcami funkcjonariusz Wydziałów Specjalnych NKWD jednostek frontowych Armii Czerwonej, 1943 szef Wydziału Specjalnego NKWD/Wydziału Kontrwywiadu Smiersz 92 Samodzielnej Brygady Czołgowej, od października 1943 zastępca szefa Wydziału Kontrwywiadu Smiersz Garnizonu w Jarosławiu, a od maja 1944 garnizonu w Tule[1]. Od 1955 był zastępcą szefa, a następnie szefem Wydziału Specjalnego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (KGB) Moskiewskiego Okręgu Wojskowego. Od 1963 na stanowisku zastępcy szefa, a od 1966 szefa Zarządu Kontrwywiadu KGB Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech. Od 1967 był szefem Zarządu III KGB ZSRR (kontrwywiadu). Od 16 lipca 1970 do 26 maja 1982 był przewodniczącym KGB Ukraińskiej SRR, po czym w maju 1982 zmienił Jurija Andropowa na stanowisku przewodniczącego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR. Został mianowany generałem armii. Od 17 grudnia 1982 do 24 stycznia 1986 był ministrem spraw wewnętrznych ZSRR, a od 1986 do 1991 pracował w aparacie centralnym ministerstwa obrony ZSRR[2].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Biografia i przebieg służby (ros.)
  2. Игорь Абросимов: Федорчук Виталий Васильевич. [w:] Советская Россия: 1917–1991 - государство, политика, экономика, наука, культура, литература, искусство [on-line]. [dostęp 2014-11-03]. (ros.).
  3. ФЕДОРЧУК Виталий Васильевич [online], shieldandsword.mozohin.ru [dostęp 2019-12-15] (ros.).